Dag iedereen!
De voorlaatste week in India was geen echte stageweek, maar
bezochten we verschillende andere projecten van SCAD. Voor we op bezoek gingen naar de verschillende projecten gaven we onze derde workshop. Dit keer
over 'ernstig verstandelijke beperking'. De leraren, studenten lerarenopleiding
en de CBR-staff waren aanwezig. We kozen voor deze vorming omdat we gemerkt
hadden dat er niet altijd op een correcte manier met leerlingen met een ernstig
verstandelijke beperking wordt omgegaan. Het was geen eenvoudige vorming, maar
iedereen leek wel geïnteresseerd en deed zijn best om alles te begrijpen.
's Middags zijn we dan projecten van SCAD gaan
bezoeken. Deze keer zijn we naar een vrouwenzelfhulpgroep geweest die een naaiatelier
hebben opgericht met ondersteuning van SCAD. Ook op dinsdag hebben we projecten bezocht. We
startten met een bezoek aan een geitenproject. Het dorpje kreeg enkele jaren
geleden 25 geiten van SCAD. De geiten vermenigvuldigen zich snel waardoor er nu zeker al honderden rondlopen. Na het
geitenproject bezochten we een schooltje dat gerenoveerd werd met de hulp van
SCAD. De kinderen zongen verschillende liedjes voor ons en een wederdienst niet
ontbreken. Met de zes studenten dansten we voor hen de kabouterdans. We sloten
de dag af met een bezoek aan een plantentuin, maar omdat het voor ons net iets
te warm was, werd dit maar een kort bezoekje.
Vrouwenzelfhulpgroep |
Op woensdag ging Evelien naar Anbu Illam. Daar maakte ze met
Lies een groot spel die dan in de middag werd gespeeld met de hele school. De
leerlingen en ook de leerkrachten waren heel enthousiast en iedereen genoot van
het spel waardoor het een leuke afsluiter werd van de stage in Anbu Illam.
Melissa ging niet mee naar Anbu Illam, maar bleef in de voormiddag in
Ponnakudi. Daar werkte ze aan haar eindwerk terwijl de logopedie-studenten een
vorming gaven. In de namiddag bezochten ze nog een project van SCAD. Opnieuw
een vrouwenzelfhulpgroep die maandverbanden produceerden. Veel van de zaken
werden er nog met de hand gedaan.
Woensdagavond sloten we af met Annual Day in Franciscus Xaverius Engeneering
college in Tirunelveli. Dat is een soort van schoolfeest, maar het is niet te
vergelijken met een schoolfeest van bij ons. We werden verwelkomt met een bindi
(een stip) op het voorhoofd en een boeketje bloemen. Daarna kregen we in het
kantoor een bordje met koekjes en thee aangeboden. In het kantoor hebben we ook
voor de eerste keer de chairman (grote
baas), Cletus Babu, van SCAD ontmoet. Vervolgens werden we begeleid naar het
grote podium waar we op de 'VIP-stoelen' moesten gaan zitten. Annual day
startte met toespraken en uitreikingen van verschillende prijzen. Ook wij werden opnieuw
geëerd met een sjaal en een trofee. De hele avond werd gevuld met leuke
optredens van de studenten en vuurwerk. Cletus vroeg aan ons om ook een optreden te geven
in de vorm van dans of muziek. Dit zagen we niet zitten omdat we niets voorbereid hadden. Met de kabouterdans zouden ze hier waarschijnlijk niet
gelukkig zijn ;-) Daarom hebben we het gehouden bij een korte bedankingsspeech.
De speech werd enkel gegeven door Melissa, Céline en Elien omdat Ianthe en
Annelies liever foto's trokken en Evelien te veel rugpijn had. Ze was de avond
er voor van de trap gevallen. Om de af te sluiten, mochten we nog genieten van
een typisch Indisch diner.
Toespraak door Cletus Babu, chairman van SCAD |
Op donderdag en vrijdag was Evelien ziek en ging ze niet mee
naar de projecten. Ondertussen is ze alweer aan de beterhand. Voor Melissa werd
de donderdag opnieuw gevuld met projecten. Ze begonnen met een bezoek aan de
zoutmijnen en daarna aan een schooltje waar de kindjes van de zoutmijnwerkers
les volgen. Daarna gingen we naar een dorpje die heropgebouwd was na de
tsunami. Een vrouw vertelde daar haar verhaal. Om de dag af te sluiten gingen
we nog naar een landbouwschool.
Zoutmijn |
Lieve schatjes in het schooltje voor de kinderen van de zoutmijnwerkers |
Vandaag is het feestdag, Goede Vrijdag, en werd
er vooral voor school gewerkt. Melissa genoot van haar vele pauzes in de zon en
een bezoekje aan Ibaco samen met Elien en Céline. Evelien moest dit helaas
afslaan omdat ze nog altijd ziek was.
Morgenochtend vertrekken we richting Kerala. Daar zullen we
een weekje (3 dagen Kovalam en 3 dagen Varkala) genieten van zon, zee, strand, cocktails, lekker eten en winkeltjes.
Jullie zullen alle verhalen kunnen lezen in een volgend blogbericht.
De tijd kort hier ondertussen heel snel in. Binnen amper elf dagen mogen we al richting het Belgenlandje vertrekken!
Tot snel!
Melissa en Evelien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten