Een week zoals geen ander!

Hallo nieuwsgierige lezers! ;-)

Onze voorlaatste, tiende week stage startte met het geven van een vorming. Maandagmorgen gaven we aan de leraren en de studenten uit de lerarenopleiding een workshop over beweging en vrije tijd. We hadden tijdens het begin van onze stage al gemerkt dat hier niet veel aan sport gedaan wordt en dat terwijl dit toch echt belangrijk is voor kinderen, ook voor kinderen met een beperking. Het was leuk om eens vorming te geven aan de leerkrachten omdat we het gevoel hadden dat ze er echt interesse voor hadden en er ook iets uit gaan meenemen.

's Middags moesten we plots naar 'Womensday'. Ratnavelu belde naar Lies om te zeggen dat hij met ons afgesproken had dat Melissa en de twee studenten logopedie naar Womensday gingen. Evelien zou niet mee gaan omdat ze te moe was van haar reis. Klonk leuk, alleen hadden we helemaal niets afgesproken met Ratnavelu en was Evelien niet te moe. We vielen dus compleet uit de lucht. Uiteindelijk zijn we dan toch allemaal samen naar Womensday geweest. Ook Lies en de twee studenten vroedkunde gingen mee. Op Womensday worden de vrouwen uit dat gebied, die iets speciaals hebben bereikt in hun leven, in de bloemetjes gezet. Er werden ook toespraken gehouden om de andere vrouwen aan te moedigen ook hun leven in handen te nemen. Wij als 'witte mensen' mochten ook enkele certificaten uitdelen. 

Een van de zovele dansjes op Womensday

Dinsdag hadden we een 'gewone' CBR-dag. We waren die dag behoorlijk vroeg terug, maar moesten onderweg nog stoppen om een verrassing voor Melissa op te halen. Een brief van haar vriend Jasper lag op haar te wachten!

Op woensdag zouden we opnieuw vorming geven. Je voelt ons al aankomen, het verliep weer niet zoals gepland. Lies zou die dag naar een internationale conferentie gaan voor studenten 'engeneering and communication'. Ze zou daar 'chief guest' zijn, wat inhoudt dat ze een toespraakje moest houden over de rol van technologie bij ergotherapie en dat ze als internationale gast enkele cadeautjes zou krijgen als bedanking voor haar aanwezigheid. Maar Lies was ziek, wat er voor zorgde dat het geen internationale conferentie meer zou zijn. Noodplan: Melissa en Evelien moeten hun vorming maar even uitstellen en de taak van Lies overnemen. We flansten snel een korte speech in elkaar, sprongen in onze chudidhar en een half uurtje later zaten we als internationale gasten op een stoel op het podium. Melissa kreeg de verantwoordelijkheid van chief guest op zich en nam de trofee in ontvangst. We kregen ook nog elk een sjaal (een soort van eredoek) en enkele cursussen als bedanking. Er was ons beloofd dat we zeker om 11u zouden terug zijn om onze vorming te kunnen geven, maar het werd al snel 13u. Bij terugkomst hebben we dan toch eerst nog onze vorming over belonen en straffen gegeven, want de CBR-staff zat al een hele voormiddag op ons te wachten. In de namiddag hebben we nog enkele individuele therapieën gegeven.

Congres over technologie en communicatie

Donderdag zijn we voor de laatste keer naar Anbu Illam geweest. Evelien maakte met haar 'severe class' nog een groot schilderij. Niet alleen het blad werd daarbij beschilderd, maar ook de vloer kreeg enkele nieuwe kleurtjes. Melissa heeft samen met Lies en de 'mild class' petit beurre taartjes gemaakt. Vooral het opeten was voor de leerlingen het toppunt van de activiteit. 

Donderdagavond kregen we een leuk telefoontje van Ratnavellu. Vrijdag zouden we twee andere projecten van SCAD bezoeken. Zo gezegd, zo gedaan. Vrijdag bezochten we de zigeunerschool en een lepradorp. In de zigeunerschool kregen we een hartelijk ontvangst. Iedereen kreeg een stip op zijn hoofd en een ketting om zijn nek. Daarna werd er nog een liedje voor ons gezongen, gevolgd door een hartelijk applaus van de hele school. Na een uitleg over de werking van het schooltje bezochten we nog de klasjes afzonderlijk. We kregen er verschillende liedjes te horen en een dansje te zien.

Vervolgens bezochten we een lepradorp van SCAD. Omdat mensen met lepra verstoten worden uit de maatschappij leven zij vaak in erbarmelijke omstandigheden zonder degelijk onderkomen of medische verzorging. In het dorpje van SCAD zijn er voor hen huizen voorzien en een medische post. Elke morgen en avond kunnen de leprozen er terecht om hun wonden te laten verzorgen. 

Een warme ontvangst door de zigeunerkindjes

Man die de leprozen verzorgt

Rond vier uur is Melissa samen met de logopediestudenten vertrokken voor een weekendje Kumily. Evelien is niet meegegaan omdat ze dit al gezien had met haar broer. Zij bleef het hele weekend in Ponnakudi, maar zette het weekend wel in met een etentje in de cocaroco. De zaterdag zorgde Prema en Arul (een medewerker in het centrum) voor tandoori chicken die ze zelf gebraden hadden op het kampvuur. Evelien zorgde voor het dessert; bananenmilkshake!

Het weekendje Kumily werd in elkaar gestoken door Mr. Charles. Wij moesten enkel zeggen waar we allemaal naar toe wilden gaan. Na een autorit van bijna zes uur en een tussenstop om te eten, kwamen we eindelijk aan in Kumily. Moe kropen we in ons bedje in het Highrange Hotel want op zaterdag stond er veel op het programma. We begonnen de dag met een rondleiding in the Green Park Spice Garden. Daarna gingen we naar Elephant Junction waar we een rondritje van 45 minuten maakte op een olifant. Dit was een hele leuke belevenis en is echt iets wat ik nooit meer ga vergeten! Na onze lunch hebben we de Connemara Tea Factory bezocht. Het was interessant om te zien hoe de black tea gemaakt wordt. Na onze rondleiding mochten we eens proeven van hun thee. En dat was lekker! Na al onze bezoekjes hebben we de tijd genomen om eens door het stadje te wandelen en souvenirs aan te kopen. De dag werd afgesloten met Kalaripayattu. Dat is een oude vechtsport die vooral in het zuiden van India wordt beoefend. Het is gebaseerd op bewegingen die gevonden worden in de dierenwereld. Het begin van de show was eerder saai maar het werd alsmaar spectaculairder dat we op het einde bijna niet meer durfden kijken. We kropen die avond vroeg onder de lakens want op zondagmorgen stond een natuurwandeling doorheen het Periyar Tijgerreservaat op ons programma. Deze 2,5 uur durende wandeling leverde adembenemende beelden op. We zagen niet alleen een mooie natuur, maar ook verschillende wilde dieren zoals olifanten, apen, wilde kippen, een hert, een slang en verschillende vogels. Na de wandeling maakten we nog even een vlugge stop voor een hennatekening en keerden we voldaan terug naar Ponnakudi.

Rit op een olifant - Elephant Junction

Nature Walk Periyar Tiger Reserve

Henna op de hand

De negende week in India!

Hallo iedereen!!

Voor Evelien was het vorige week vakantie samen met haar broer zoals jullie kunnen lezen in het vorige blogberichtje. Voor mij (Melissa) ging het werk gewoon verder want ik heb natuurlijk al mijn weekje vakantie gehad in Sri Lanka. Hieronder vinden jullie een blogbericht over de werkweek van Melissa  en later deze week of begin volgende week volgt er een blogberichtje van onze voorlaatste week samen therapieën geven. Het is inderdaad al onze voorlaatste week want de eerste week van april (van 4 tot 10 april) gaan we nog een weekje gaan relaxen in Kovalam en Varkala.

Blogbericht Melissa:

Na een heerlijk weekje genieten in Sri Lanka was het voor mij terug tijd om een nieuwe stageweek in te zetten. De week werd zoals altijd gestart met het gegeven van individuele therapieën aan de leerlingen hier in Ponnakudi. Het valt op dat er steeds minder kinderen naar school komen waardoor er ook vele therapieën niet kunnen doorgaan. De oorzaak van de afwezigheid van vele kinderen is de stijging in temperaturen. Toen wij hier op 18 januari aankwamen in India was het gemiddeld 28°C, maar nu is dit al gemiddeld 35°C. Dit is niet alleen voor de kinderen, maar ook voor ons heel erg warm! 

Op dinsdag is het CBR-dag. Het werd een korte dag waardoor ik ’s avonds nog wat tijd had om de vormingen voor te bereiden. In totaal geven we, Evelien en ik, vier vormingen. Onze vormingen gaan over beweging en vrije tijd bij kinderen met een beperking, belonen en straffen, sherborne en verstandelijke beperking. De vier vormingen gaan vanaf volgende week van start en zullen gegeven worden aan verschillende personen zoals de leerkrachten van Ponnakudi en Anbu Illam, CBR-staff, studenten lerarenopleiding,…

Kinderen tijdens CBR

Pradeep, Stalin en Mallikaraj

Woensdag hoopte ik dat er wat meer leerlingen aanwezig zouden zijn in Ponnakudi, maar dit was jammer genoeg niet zo. Door de weinige kinderen kregen sommigen twee keer ergotherapie in een week en zat mijn werkdag er al op om 15u30. Die avond heb ik opnieuw wat voor school gewerkt.

Op donderdag, in Anbu Illam, begon ik vol goede moed aan een nieuwe, hopelijk goed gevulde dag therapieën gegeven. Bij aankomst in de school bleken veel leerlingen weg om een examen af te gaan leggen. Ik stelde mij wel de vraag wat dat examen precies inhoudt, want vele kinderen hebben beperkte mogelijkheden ten gevolge van een fysieke of mentale beperking. In de voormiddag heb ik Lies bijgestaan in de Mild Class. We hebben samen met  8 leerlingen een kom gemaakt met papier-maché. Het werd een vuile boel maar het was zeer plezant! In de namiddag heb ik 1 individuele therapie gegeven want alle andere leerlingen waar ik therapie aan geef, namen deel aan het examen. De dag werd afgesloten met een lekker ijsje in de ibaco! Mmmm…

Papier-maché in Anbu Illam

Vrijdag heb ik opnieuw meegegaan op CBR. Het was een hele leuke dag die werd afgesloten met een Indische ‘lekkernij’. Prem, de fysiotherapeut, plukte enkele mango’s uit de boom. Wij dachten dat de mango’s nog niet rijp waren, maar blijkbaar bestaan er ook groene, niet zoete mango’s. De mango’s worden gegeten in combinatie met zout en chilipoeder. De smaak van de groene mango leek een beetje op die van een limoen, maar in combinatie met het zout en de chilipoeder was dit echt niet eetbaar. Onze gezichtsuitdrukkingen en het uitspuwen van het vieze zootje zorgde voor heel wat plezier en gelach bij de leden van de CBR-staff.

De week werd afgesloten met een weekendje werken aan ons eindwerk. In de vele pauzes genoot ik van de zon boven op het dak of in de hangmat. Op zondagavond ben ik samen met Elien, Céline, Ianthe en Annelies naar Tirunelveli gegaan om een milkshake te drinken en daarna ook een pizza te eten. Dat heeft ons allemaal enorm gesmaakt na al de Indische schotels van de voorbije weken. Na onze milkshake werden we onverwachts gevraagd om deel te nemen aan een promofimpje over Tirunelveli. Alweer een unieke ervaring hier tijdens onze buitenlandse stage in India! Het filmpje zal vanaf 14 april te zien zijn op een Indische televisiezender. We zullen het zelf nooit te zien krijgen want op 14 april vertrekken we al terug richting het Belgenlandje!

Deelname aan een promofilmpje over Tirunelveli

Een blogbericht van deze week volgt snel. Het is tot nu toe al een drukke week geweest maar we vertellen jullie er alles wel over in het volgende blogbericht!

Tot de volgendeeee!!

Vakantie voor Evelien en broer

Hallo iedereen! 

Hier ben ik dan (eindelijk zullen sommige denken ;-) ) met een kort verslagje over de voorbije onvergetelijke week met mijn broer. 

Onze week startte hier in Ponnakudi 'city'. Na wat uit gerust te hebben en een stevig ontbijt hebben we wat rondgelopen op de campus en onze verdere planning besproken. Tijdens een wandeling door het dorpje kon uiteraard een eerste foto met Indische kindjes niet ontbreken.

Eerste foto met Indische kindjes

De volgende dag zouden we 's middags vertrekken naar Madurai, maar 's morgens hadden we nog de tijd om wat te relaxen. Echter plots werden we opgebeld door Charles of Brian (mijn broer) ook niet de campus in Cheranmagadevi wilde zien. Daar zeiden we geen nee tegen. Na een kort bezoek daar en een uitgebreide lunch in Ponnakudi zijn we dan vertrokken naar Madurai, waar we in de late middag aankwamen. We liepen nog wat door de gezellige (maar drukke!) straatjes en marktjes in de stad en 's avonds kon uiteraard een dinner in het rooftoprestaurant niet ontbreken. De volgende dag hebben we dan nog de tempel en het paleis bezocht. Een gids was er niet nodig, want ik was er al geweest. Brian probeerde ook zijn eerste 'lungi' uit (ja dat is die doek daar), want anders mocht hij de tempel niet binnen.

Brian in Lungi

Foto voor de tempel

Na het gezellige maar drukke Madurai reisden we door naar een rustig dorpje in de bergen aan de rand van een natuurpark. Dachten we... Het rustige mochten we achterwege laten. De dag daar begon al vroeg. Om 5u30 zijn we opgestaan om de eerste boot in het park, om 7u30, te kunnen nemen. Zo hadden we de meeste kans om dieren aan het meer te zien tijdens deze boottocht. Helaas heeft het vroege opstaan ons niet veel opgebracht, want meer dan een paar koeien en varkens hebben we er niet gezien. Wat we niet kunnen ontkennen is dat de natuur er prachtig is! Door het vroege uur hing de mist nog wat boven het water, wat prachtige beelden opleverde.

Het meer in het Periyar natuurreservaat

Het meer in het Periyar natuurreservaat

Daarna was het tijd voor een tochtje op de olifanten. We hadden een rustige plaats buiten de stad, 'Elephant junction' gevonden waar we een tochtje op een olifant konden maken. Niet alleen was het een vreemd maar leuk gevoel om op een olifant te rijden, we kregen tijdens onze tocht ook een prachtig zicht over de vallei. Op de terugweg zijn we dan nog gestopt in een kruidentuin en om af te sluiten hebben we ook nog de theeplantages en de theefabriek bezocht.

Tochtje op de olifant

Allepey stond als volgende op ons programma. Omdat de busrit er naar toe 6u zou duren besloten we een tussenstop te maken in Kottayam waar we de nacht doorbrachten. Dat bleek een goede keuze te zijn, want het was daar toevallig kermis en feest in de stad. We deden er een tochtje op de draaimolen en konden er genieten van Indisch gezang en typisch Indische dans 'Katakali'. Voor we verder gingen met de bus naar Allepey deden we nog een plons in het rooftopzwembad van ons hotel. 

In Allepey werden we opgewacht door 'de zoon van Joseph' die ons naar de houseboot bracht die we gereserveerd hadden. De houseboot was een gezellige met rietversierde boot met daarin drie kamers. Wij hadden geluk, want de andere twee kamers waren niet verhuurd dus hadden we de boot voor ons alleen. De tocht op de backwaters van Kerala was zeer ontspannend. Prachtige natuur, het zonnetje en een boot voor ons alleen, wat wil een mens nog meer! De volgende morgen zat onze tocht er helaas al weer op en reisden we door naar Trivandrum.

Kermis in Kottayam

Trivandrum was opnieuw een grote drukke stad. Omdat we daar pas in de late namiddag toekwamen, waren de meeste bezienswaardigheden al gesloten. We hebben dan maar de meeste dingen van aan de buitenkant bezocht. De volgende morgen gingen we door naar Kovalam. Het stadje aan zee waar ik al eens geweest ben. Daar sloten we het weekend af met een plons in de zee, een wandelingetje naar het vissersdorp en een dinner met Fizzie, Ravi en Lies (die ondertussen ook in Kovalam was toegekomen). Nadat ik mijn broer aan de luchthaven had afgezet, bleef ik nog slapen in het hotelletje van Fizzie en Ravi om de zondagavond samen met Lies terug te keren naar Ponnakudi. 

Brian is ondertussen terug veilig thuis gearriveerd. Wegens het slechte weer heeft zijn vliegtuig een tussenlanding moeten maken in Saoudi-Arabië waardoor hij zijn overstap op Qatar gemist heeft. De volgende dag heeft hij gelukkig een volgend vliegtuig kunnen nemen.

Mij wachtte bij thuiskomst wel een leuke verrassing, want twee dagen later kwamen er twee pakketjes toe van mijn tante en ouders. Bedankt hiervoor!

Nog een laatste twee weekjes werken om dan onze drie maanden af te sluiten met een weekje Varkala en Kovalam. De laatste paar dagen spenderen we hier nog in Ponnakudi om van iedereen afscheid te kunnen nemen.

Tot gauw!

Evelien

9 dagen vakantie in Sri Lanka

ආදරණීය පවුල හා මිතුරන් අතර හලෝ! (Hallo lieve vrienden en familie!)

Zaterdagmorgen 7 maart ben ik om 6 uur samen met Céline, studente logopedie, vertrokken naar de luchthaven van Madurai. We waren beiden superblij dat we onze stagevrije week gingen doorbrengen op het eiland Sri Lanka! We hadden onze reis dan ook goed voorbereid en waren dus helemaal klaar voor een weekje zon, zee, strand, tempels,... We namen het vliegtuig omstreeks 12u45 in Madurai en gingen om 13u45 alweer landen in Katunayaké, op zo'n 20 kilometer van Colombo. Na 25 minuten vliegen, kwam het mooie Sri Lanka al in zicht. Wanneer we over zuid-India vlogen, zagen we dorre velden, weinig groen en weinig water. Dit is een groot verschil met de groene natuur en kronkelende riviertjes van Sri Lanka. 

Eenmaal geland, wisselden we ons geld en namen we de bus richting Pettah Bazaar in Colombo. Pettah Bazaar is een overdekte markt waar echt alles te koop is en waar je bijna overspoeld wordt door Singalezen. Na een kleine wandeling door deze markt namen we de volgende bus richting de B&B voor de komende twee nachten. We moesten na de busrit nog een klein eindje stappen naar de B&B die gelegen is in een drukke straat met allemaal winkels en restaurantjes. Een bezoekje aan verschillende kledingwinkels en een ijsje in de Mc Donalds konden we natuurlijk geen neen tegen zeggen! ;-) Eenmaal in de B&B aangekomen, merkten we meteen op dat we een goede verblijfplaats hadden gekozen. Tijdens onze eerste avond in Sri Lanka hebben we een plaatselijk winkeltje bezocht waar we beiden een bandje en thee kochten en hebben we gegeten in een Duitse bar, de Bavarian. Een lekkere cocktail en de Westerse keuken konden niet ontbreken. Het was een hele gezellige eerste avond!

Een heerlijke coctail in The Bavarian, Duitse bar in Colombo

De nacht van zaterdag op zondag brachten we door in een slaapzaal voor meisje. We deelden de kamer met Mary-Anne, een Canadese fotografe en met een Chinese mevrouw die pas om 1u30 de kamer binnenkwam. Die Chinezen zijn toch wel heel speciaal want die mevrouw bracht de nacht door met haar bril op haar neus, een mondmasker en haar rugzak had ze nog steeds aan. De volgende dag, zondag 8 maart, brachten we eveneens door in Colombo. We maakten een mooie wandeling langs Green Galle Face, een lange promenade aan de zee. Op het einde van onze wandeling werden we, voor de zoveelste keer, aangesproken door een tuktuk-chauffeur. Hij heeft ons naar twee prachtige boeddhistische tempels gebracht. Persoonlijk vind ik de boeddhistische tempels een stuk mooier dan de tempels van het Hindoeïsme. Omdat we beiden een korte broek aanhadden kregen we een sarong om onze benen te bedekken. Na ons bezoek aan de tempel namen we de bus naar het Fort en wandelden we, na de aankoop van elk twee lederen handtassen, verder naar The Dutch Hospital. In The Dutch Hospital, een stukje van Colombo met deze naam, ontdekten we een leuke tea-lounge. Daarna wandelden we voorbij de clocktower, de villa van de president van Sri Lanka, de vuurtoren en bezochten we nog een boeddhistische tempel. Na deze vermoeiende dag Colombo keerden we terug naar de B&B waar we gezellig praatten met Benji en Justin (Australië), Mary-Anne (Canada), Timmo (Duitsland) en Ahmes (Egypte). Met z'n allen zijn we iets gaan drinken in de rooftopbar van een ander hotel.

Een prachtige boeddhistische tempel op het meer

T-lounge (Dutch Hospital Colombo)

Maandag 9 maart was het voor ons tijd om Colombo te verlaten en onze weg te vinden naar Kandy, de tweede stop. Na 3 uur op de trein en een korte wandeling arriveerden we rond 15 uur  in Sevana City Hotel in het centrum van Kandy. Onze avond was gevuld met een wandeling langs het meer van Kandy, het bijwonen van een voorstelling Sri Lankaanse dans, een bezoek aan the temple of the tooth en het eten van een heerlijke spaghetti met kip.

Traditionele dans van Sri Lanka

Na een stevig ontbijtje gingen we de volgende morgen een effort doen om naar de Bahiravokanda Vihara Buddha Statue te gaan. Dit standbeeld staat op de top van een berg. Het was een vermoeide wandeling maar het standbeeld en het uitzicht over Kandy was prachtig! Vervolgens namen we de bus richting Dambulla en bezichtigden we de gouden tempel. Voor een klein prijsje reden we vervolgens verder naar het hotel voor de komende twee nachten. Onderweg maakte onze tuktuk-chauffeur een tussenstop aan een kruidentuin. Een man in de kruidentuin bood mij zijn magische zalf aan. Deze zalf zou alle overbodige lichaamsharen verwijderen in slechts 10 minuten. Zonder toestemming smeerde de man een beetje zalf op mijn arm en 10 minuten later was het stukje van mijn arm inderdaad haarloos... Eenmaal aangekomen in het hotel konden we alletwee onze ogen niet geloven, een zwembad! De rest van de dag hebben we gezwommen en in de zon gelegen naast het zwembad.

Op woensdag 11 maart hadden we een uitstap gepland naar de Sigiriya Rock. Omdat ze in het hotel fietsen verhuurden, gingen we met de fiets. We namen een route door de prachtige natuur van Sri Lanka. Onderweg kwamen we zelfs verschillende soorten wilde apen tegen! De tocht naar de top van de Sigiriya Rock (hoogte 200 m) was vermoeiend en op sommige plaatsen een beetje angstaanjagend waardoor we geregeld eens een pauze inlasten. De zicht vanop de top van de berg was wel adembenemend! Na de terugtocht met de fiets en nog wat zwemmen aan ons hotelletje genoten we 's avonds van een heerlijke maaltijd in een gezellig restaurantje in Dambulla.

Gouden tempel van Dambulla

Sigiriya rock

Donderdag 12 maart was een dag vol verplaatsingen. Van rond 10u00 tot 19u00 namen we vijf bussen en een tuktuk om op onze laatste bestemming te geraken. Onze verblijfplaats voor de laatste drie nachten was een echt paradijs. We hadden onze eigen strandhut en de badkamer was buiten! Na een lekker welkomsdrankje, een lekker avondmaal en het bekijken van familie (hihi) gingen we slapen. De volgende dag hadden we maar één doel voor ogen: ontspannen! Van 10u00 tot 14u30 hebben we doorgebracht op het strand. Daarna begon het hevig te regenen maar na twee maanden stralende zon vonden we dit beiden niet zo erg. Onze namiddag en avond was gevuld met het invullen van sudoku's, kijken naar een cricketwedstrijd, het drinken van een cocktail met teveel alcohol in, lezen van boeken en deelnemen aan een Singalees buffet. Het Singalese eten lijkt goed op het Indische eten (rice and curry) maar toch vonden we het alletwee veel lekkerder. ;-) 

Singalees buffet (rice and curry)

Zaterdagmorgen 14 maart hadden we een boottocht geregeld om te gaan snorkelen en dolfijnen te gaan spotten. We deelden de boot met een oud Amerikaans koppel en dit was achteraf gezien geen goed idee. Als eerste gingen we gaan snorkelen in een koraalrif in open zee! Dit was allesbehalve praktisch want we konden ons nergens aan vast houden. Het koraal was gebroken waardoor het een bruine kleur had. Gelukkig zwommen er hele mooie vissen! Na het snorkelen wilde het Amerikaanse koppel terug naar het hotel. Wij, vooral Céline want ik was ziek geworden op de boot, protesteerde want we hadden betaald  en afgesproken om na het snorkelen dolfijnen te spotten. Wij wilden niet terugkeren naar het hotel maar deden dit toch om de twee oudjes terug te brengen. Na wat onderhandelen met de uitbater van het hotel gingen we dan toch terug in zee om op zoek te gaan naar dolfijnen. Na een uurtje varen en een schaafwonde op mijn knie, hebben we dan toch honderden dolfijnen gezien! Voldaan keerden we terug naar het hotel en sloten we onze laatste avond Sri Lanka af met weeral eens een heerlijke maaltijd!

Snorkelen en dolfijnen spotten

Om 8 uur zondagmorgen zat onze vakantie er op. De bus nemen naar de luchthaven, het vliegtuig op en terug naar India. Dit vonden we alle twee iets minder leuk want het weekje Sri Lanka was echt de moeite waard en heel erg plezant! Eenmaal in India aankomen, werd ik ook niet vriendelijk onthaald. Ze hielden mij tegen bij de paspoortcontrole omdat ik geen Indisch telefoonnummer kende. Maar eigenlijk was de man gewoon het probleem haha :-) Na 20 minuten kreeg ik dan toch de goedkeuring om India terug binnen te komen! EIND GOED, AL GOED!

één van de zovele busritten in Sri Lanka

Ondertussen zijn we woensdag en heb ik het werken als ergotherapeut alweer opgepakt. In totaal rest er ons nog  een kleine 3 weken werken want begin april gaan we al terug op vakantie. We gaan naar Kovalam en Varkala, in de provincie Kerala. Voor deze vakantie blijven we dus wel in India ;-)

 
Groetjeeees!!!

Melissa