Dag iedereen!
Na onze uitstap naar Tirunelveli was zondag 1 februari
redelijk rustig. Evelien is samen met Lies en Prema naar een klein dorpje, waar
een van de bewakers van het centrum woont, geweest. Daar heeft ze een
rondleiding gekregen in het dorp en de omliggende rijstvelden. Er werden door
een lokale bewoner verse kokosnoten geplukt die ter plaatse werden opgedronken
en opgegeten. Om Melissa en de twee andere studenten, die aan hun eindwerk aan
het werken waren, niet te vergeten, nam ze ook voor hen kokosnoten mee.
| Lies en Prema met de kokosnoten |
Tijdens de week hebben we een normale stageweek gehad. We
leren de kinderen en de leerkrachten steeds beter kennen. Ondertussen nemen we
ook, samen met Elien en Céline, elke woensdagnamiddag van 15u tot 16u de
sportactiviteit over. Ook het contact met de CBR-staff verloopt al vlotter. We
weten nu hoe een Mobile Camp verloopt en dragen dan ook al ons steentje bij
door ergotherapeutische adviezen en therapieën te geven aan de lokale
bevolking. We krijgen al een beter zicht op de mogelijkheden van de kinderen
van Anbu Illam. Volgende week zullen we proberen te starten met de effectieve
therapieën.
Momenteel zijn we op de terugreis van een weekendje Madurai.
De treinreis van Madurai naar Tirunelvelli duurt ongeveer 4u waardoor we tijd
hebben om een blogberichtje te schrijven. Na het volgen van een vorming rond
Cerebrale Parese gegeven door Lies, zijn we zaterdagmiddag vertrokken naar
Madurai. Madurai is een grote stad op 157 km van Tirunelvelli en wordt in de
reisgidsen beschreven als 'de ziel van Zuid-India'. We hebben in Madurai heel
wat plaatsen bezocht. Zo zijn we naar de Meenakshi Amman tempel, het Gandhi
museum, de Thirumalai Naickar Mahal en een plaatselijke marktje in een tempel
geweest.
| Meenakshi Ammen Temple (West Tower) |
|
|
 |
| Ghandi museum |
De Meenakshi Amman tempel is een indrukwekkende tempel met
vier ingangen. De tempel wordt dan ook de Taj Mahal van het Zuiden genoemd. Wat
ons wel opviel was de 'omgekeerde discriminatie'. Zo betalen buitenlanders 10x
zoveel ingang als lokale bevolking, mogen we sommige delen van de tempel niet
bezoeken en verwachten ze van buitenlanders veel meer fooi. Op het plaatselijke
marktje werden we rondgeleid door een Indonesiër/Indiër/Hollander. We kwamen
deze man toevallig tegen en toen bleek dat hij Nederlands sprak, gaf hij ons
een korte rondleiding door de stad en enkele handige tips. Tijdens deze
rondleiding lieten Melissa, Elien en Céline een broek op maat maken bij de opa van deze
man en kocht Evelien twee 'ready made trousers'.
| Groepsfoto voor de West Tower van de Meenakshi Amman Temple |
 |
| Mooi geschilderde plafonds in de Meenakshi Amman Temple |
Gisteren kregen we goed nieuws vanuit Ponnakudi. Er staat ons
namelijk een puppy op te wachten. Hij heet Raja, wat koning betekend. Hij zal
voor ons dan ook de koning van het SCAD-centrum zijn.
Na dit deugddoend weekendje zijn we opnieuw klaar voor een
nieuwe stageweek!
Tot het volgende blogberichtje!
Hallo Melissa,we zijn altijd blij de verhalen te kunnen lezen.Op de foto's te zien hebben jullie al veel mooie zaken gezien en ervan genoten .Intussen zijn jullie al een beetje ingeburgerd en werken jullie al goed met de plaatselijke bevolking.Het is wel grappig op de foto's hoe de mensen naar jullie kijken .We zijn hier in het koude Kortemark heel trots op jullie allemaal.Op het 'nieuwe' leven,op wat jullie de kinderen bijbrengen .Doe zo voort .Raja is een schatje. Mama en papa
BeantwoordenVerwijderenDag Evelientje! Leuk dat jullie zoveel uitstapjes maken! De foto's zien er echt prachtig uit, een collega van mij die al een aantal keer in jullie streek is geweest, zei dat jullie er de mooiste plaatsjes uitkozen. Wij dit weekend in de sneeuw gespeeld (vrienden op bezoek in Trier), jullie blijkbaar nog altijd in 30 graden zon. Wellicht dat je dit jaar de wedstrijd "wie heeft de bruinste arm" toch net zult winnen... Geniet ervan!
BeantwoordenVerwijderen