Samen met Céline en Elien (twee studenten logopedie die ons vergezellen op het avontuur) stonden we om 7 uur zaterdagmorgen met kleine oogjes in Zaventem. Het inchecken verliep zeer vlot maar onze valiezen waren wel heavy ;-) Het afscheid van familieleden en vriendjes verliep jammer genoeg iets minder vlot. Met de bijhorende traantjes namen we afscheid en vertrokken we definitief op avontuur!
Voor Evelien werd de eerste vlucht een luchtdoop. De vlucht duurde 6u30 maar ging eigenlijk veel sneller voorbij dankzij de goede zorgen en vriendelijk personeel. Aan comfort hadden we niet te kort: plaats genoeg en een filmpje kijken (met chili-chips en veel water!)
Na de vlucht van Doha naar Thiruvananthapuram kwamen we om 2u45 (een kwartiertje vroeger dan gepland) op Indische bodem terecht. Er was even paniek want de valies van Melissa was spoorloos verdwenen! Volgens het luchthavenpersoneel was de valies in Doha gebleven en zouden ze de valies de volgende dag zelf komen brengen naar Tirunelveli. Dat was gelukkig niet nodig want na 15 minuten dook hij dan toch op!
Buiten stond er een Indische medewerker van SCAD ons op te wachten met een bijhorend bordje. Communiceren met de man was wat moeilijk aangezien hij weinig (of geen) kennis had van de Engelse taal. Het werd een lange maar voor Elien ook vooral een misselijke en spannende rit. Haar maag is duidelijk niet resistent tegen de hobbelige Indische wegen. Om de Indische wegen te berijden moet je auto voorzien zijn van een luide toeter, goede remmen en felle lichten. Elkaar voorbij steken vlak voor bochten is daar geen probleem, gewoon even toeteren en je fahrlichten gebruiken om te laten weten dat je eraan komt en dan hopen dat de tegenligger het hoort en ziet!
Iets na 7u lokale tijd (2u30 Belgische tijd) ariveerdden we op onze eindbestemming: SCAD. We kregen een vriendelijk en warm onthaal en een kleine attentie van Prema, de huisvrouw van the guest house. De kamers werden verdeeld. We slapen per twee op een kamer (Céline en Elien samen en wij samen). Er werd een duidelijke opdracht meegedeeld: Just go and relax! Om 8u werden we terug verwacht aan de ontbijttafel, waar we een hele uitleg kregen van Ratnavelu over SCAD, de projecten en de dagregeling. Wat Ratnavelu hier precies allemaal doet in SCAD weten we niet, maar we komen dat zeker nog te weten! Na het ontbijt (toast, bananen, water en een "lekker" limoensapje met zout) hebben we het domein verkend.
Het doel van de dag is: lekker niets doen en daarom hebben we dus tijd om jullie op de hoogte te brengen van onze eerste avonturen! :)
Tot de volgende!!
Groetjes Evelien & Melissa
Heavy valies van Evelien |
Na de vlucht van Doha naar Thiruvananthapuram kwamen we om 2u45 (een kwartiertje vroeger dan gepland) op Indische bodem terecht. Er was even paniek want de valies van Melissa was spoorloos verdwenen! Volgens het luchthavenpersoneel was de valies in Doha gebleven en zouden ze de valies de volgende dag zelf komen brengen naar Tirunelveli. Dat was gelukkig niet nodig want na 15 minuten dook hij dan toch op!
Buiten stond er een Indische medewerker van SCAD ons op te wachten met een bijhorend bordje. Communiceren met de man was wat moeilijk aangezien hij weinig (of geen) kennis had van de Engelse taal. Het werd een lange maar voor Elien ook vooral een misselijke en spannende rit. Haar maag is duidelijk niet resistent tegen de hobbelige Indische wegen. Om de Indische wegen te berijden moet je auto voorzien zijn van een luide toeter, goede remmen en felle lichten. Elkaar voorbij steken vlak voor bochten is daar geen probleem, gewoon even toeteren en je fahrlichten gebruiken om te laten weten dat je eraan komt en dan hopen dat de tegenligger het hoort en ziet!
Iets na 7u lokale tijd (2u30 Belgische tijd) ariveerdden we op onze eindbestemming: SCAD. We kregen een vriendelijk en warm onthaal en een kleine attentie van Prema, de huisvrouw van the guest house. De kamers werden verdeeld. We slapen per twee op een kamer (Céline en Elien samen en wij samen). Er werd een duidelijke opdracht meegedeeld: Just go and relax! Om 8u werden we terug verwacht aan de ontbijttafel, waar we een hele uitleg kregen van Ratnavelu over SCAD, de projecten en de dagregeling. Wat Ratnavelu hier precies allemaal doet in SCAD weten we niet, maar we komen dat zeker nog te weten! Na het ontbijt (toast, bananen, water en een "lekker" limoensapje met zout) hebben we het domein verkend.
Onze verblijfplaats - Guest House |
Kleine attentie van Prema |
Het doel van de dag is: lekker niets doen en daarom hebben we dus tijd om jullie op de hoogte te brengen van onze eerste avonturen! :)
Tot de volgende!!
Groetjes Evelien & Melissa
Dag meisjes!
BeantwoordenVerwijderenEen eerste dagje ontspanning was waarschijnlijk wel welkom na een lange vlucht en een zware rit richting jullie Indische thuis! Geniet er maar van. Hopelijk hebben jullie al nieuwe horizonten gezien die jullie willen ontdekken.
Evelientje: geniet ervan! Maak er een waanzinnig en onvergetelijke ervaring van!!!
Veel groetjes uit Ichtegem.
Reinhard en Marlies xxx